Obsada:
Magda de Civry -
Lisette -
Ruggero Lastouc -
Prunier -
Rambaldo Fernandez -
Perichaud -
Gobin -
Crebillon -
Yvette -
Bianca -
Suzy -
Bożena Harasimowicz-Haas, Joanna Woś
Katarzyna Trylnik
Zvetan Michailov
Tomasz Krzysica, Adam Zdunikowski
Adam Kruszewski, Zbigniew Macias
Czesław Gałka
Artur Janda
Mieczysław Milun
Jeanette Bożałek
Anna Karasińska
Magdalena Idzik
Chór Balet i Orkiestra Teatru Wielkiego-Opery Narodowej
STRESZCZENIE
Paryż pod koniec XIX wieku
AKT I
Elegancki salon w domu Magdy
Magda, piękna utrzymanka bogatego bankiera Rambalda, przyjmuje gości. Jednak w głębi duszy cierpi, bo jej obecne szczęście wynika z "pieniędzy, wyłącznie z pieniędzy". Wśród jej znajomych jest także Prunier, poeta i śpiewak, który korzystając z sentymentalnej i beztroskiej atmosfery, zabawia towarzystwo (Chi il bel sogno di Doretta). Żywiołowa pokojówka Lisette anonsuje przybycie młodego człowieka imieniem Ruggero, który nie po raz pierwszy pyta o Rambalda. Jest to syn jego starego znajomego z prowincji. Magda jest pod wrażeniem jego łagodnego, miłego usposobienia, tak odmiennego od charakteru mężczyzn, których spotyka w życiu. Rambaldo prosi gości, by doradzili Ruggerowi jak ma spędzić swój pierwszy wieczór w Paryżu. Lisette wysyła go do Bulliera.
Tymczasem, Prunier wróży Magdzie z łtoni przepowiadając, że będzie leciała jak jaskółka przez morze w strone słońca i miłości - to znaczy prawdziwej miłości, a nie opłacanej klejnotami przez Rambalda. Jego słowa budzą w Magdzie słodkie wspomnienia. Nazwa Bullier przypomina jej dawną romantyczną przygodę miłosną, którą tam przeżyła (Ore dolci e divine). Po wyjściu swoich gości, postanawia ona wybrać się tam ponownie w przebraniu gryzetki. Również Lisette szykuje się do wieczornego wyjścia, korzystając przy tym z garderoby swojej pani, a pomaga jej w tym żartując, potajemny kochanek Prunier. W końcu, wychodzą do Bulliera, a wkrótce po nich podąża tam Magda.
AKT II
U Bulliera
Wszelkiego rodzaju poszukiwacze rozrywki, studenci i gryzetki spotykają się tu, by napić się i potańczyć. W kącie siedzi samotnie, lekko zagubiony w tym towarzystwie Ruggero. Pojawia się Magda i aby uniknąć zalotów grupy rozbawionych studentów udaje, że samotny młody człowiek w kącie czeka właśnie na nią. Podchodzi do niego. Jej szczery i czarujący sposób bycia, tak odmienny od zachowania obecnych tam kobiet urzeka Ruggera. Tańczą ze sobą i nawiązują coraz bliższy kontakt, choć Magda przedstawia się jako Paulette. Przybywają także Lisette i Prunier. W obawie, by nie wyszło na jaw, kim jest naprawdę, Magda daje znaki Prunierowi, by jej nie zdemaskował przed Ruggerem (Bevo al tuo fresco sorriso). Niespodziewanie pojawia się Rambaldo i widząc Magdę z Ruggerem, domaga się wyjaśnień. Magda wyznaje bankierowi, że zamierza go porzucić. Rambaldo gotów byłby wybaczyć jej to dziecinne zachowanie, ale gdy słyszy, że zakochała się w Ruggerze, odchodzi ze złością. O świcie lokal pustoszeje, ale Magda i Ruggero ciągle pozostają ze sobą. Zakochana kobieta czuje lęk, bo nigdy przedtem nie zaznała takiego szczęścia.
AKT III
Na Lazurowym Wybrzeżu
Magda i Ruggero zamieszkall w willi na Lazurowym Wybrzeżu. Żyją tu jedynie swoją miłością, popadajac w poważne długi. Ruggero wyznaje ukochanej, że napisał już list do domu z prośbą o zgodę na ich ślub. Nadal wierzy w jej niewinność. Tymczasem przybywa Prunier z Lisettą; poeta próbował właśnie znaleźć pracę dla Lisetty w nicejskim teatrze, niestety bez rezulfatu. W tej sytuacji Lisette chciałaby ponownie zostać pokojówką, a Magda chętnie przyjmuje ją z powrotem. Prunier informuje też Magdę że ciągle oczekiwana jest w Paryżu.
Pod nieobecność Ruggera niespodziewanie zjawia się Rambaldo, pełen uczucia i zrozumienia dla Magdy. Wprawdzie nie posłuchała go i odfrunęła niczym jaskółka, ale on wierzy, że prędzej czy później powróci do swojego gniazda. Ponieważ wie o kłopotach finansowych kochanków, ofiarowuje Magdzie pełen pieniędzy portfelik ozdobiony jaskółką - ostatni krzyk paryskiej mody. Jeszcze raz deklaruje, że wciąż czeka i pośpiesznie oddala się, gdy nadchodzi Ruggero. Jest wściekły, bo w poczcie znalazł anonim. Czyta go na głos: "Kobieta, którą uważasz za godną ciebie jest kochanką Rambalda!" Gdy dostrzega pozostawiony portfelik, jego podejrzliwość rośnie: "Oto twoja ucieczka - pieniądze!" Na próżno Magda usiłuje mu wytłumaczyć, że jej miłość do niego kończy definitywnie jej dotychczasowy styl życia. Ruggero jest kompletnie załamany odkryciem, że kobieta którą czci i adoruje jest kurtyzaną. Zdruzgotana Magda, świadoma że zniszczyła marzenia ukochanego, ucieka wołając: "Żegnaj na zawsze!" Straciła wszystko (Ma come puoi lasciarmi), poznała prawdziwą miłość i nie potrafi już bez niej zyć. Niestety, ona odchodzi za wcześnie, a on pojawił za późno.
