Przyczyna kłótni między realizatorami zawsze bywa taka sama. Reżyser chce XIX-wieczny utwór Donizettiego zmienić we współczesne widowisko, a dyrygent uważa, że w "Łucji z Lammermooru" najważniejsza jest muzyka, a jej piękna nie powinny przytłaczać inscenizacyjne pomysły.

- Nieśmiertelna wartość "Łucji z Lammermooru" polega na tym, że jest to prawdziwe arcydzieło włoskiego romantyzmu - mówi Amerykanin Will Crutchfield, który będzie dyrygował orkiestrą podczas warszawskiej premiery. - Donizetti potrafił muzyką opisać charaktery postaci, a przede wszystkim przekazać ich emocje.

Tego samego zdania jest również reżyser przedstawienia Michał Znaniecki. - Kto zna moje wcześniejsze inscenizacje, wie na przykład, że potrafię Mozarta przenieść do klubu fitness - przyznaje. - W tym przypadku takie rozwiązania są absolutnie zbędne.

Nie znaczy to wszakże, że w Operze Narodowej będziemy oglądać bardzo staroświecki spektakl. - Próbuję przebić się przez tradycję i opowiedzieć o rzeczach ważnych dla współczesnego widza - uważa Znaniecki. Ale dodaje, że nie zabraknie na scenie dzieci, zwierząt i efektownych kostiumów, które zaprojektowała włoska artystka Franca Squarciapino.

Will Crutchfield też postanowił pójść wbrew tradycji. - Wykonawcom powtarzam, by zapomnieli o wcześniejszych występach w tej operze i by nie wzorowali się na dawnych nagraniach - mówi. - Natomiast w sobie muszą odnaleźć uczucia bohaterów i wyrazić je poprzez muzykę.

W głównych rolach wystąpią: Joanna Woś (Łucja), Marcin Bronikowski (Henryk) i Rafał Siwek (Rajmund). Na niedzielnej premierze partię Edgara zaśpiewa jeden z najlepszych tenorów na świecie Piotr Beczała. Po jego niedawnym występie w "Balu maskowym" w Berlinie krytycy napisali, że od czasu Pavarottiego w tej operze Verdiego nie pojawił się tak znakomity śpiewak. A w "Łucji z Larnmermooru" Beczała wystąpi jesienią w Metropolitan Opera.