25 czerwca 2014, środa, godz. 19.00-21.45 (Sala Moniuszki)
Opera w czterech aktach
Libretto: Krzysztof Koehler wg Hermana Melvillea
Prapremiera: Warszawa, Teatr Wielki - Opera Narodowa,
25 czerwca 2014
Angielska wersja językowa z polskimi napisami
Dyrygent: Gabriel Chmura
Reżyseria: Barbara Wysocka
Scenografia: Barbara Hanicka
Kostiumy: Julia Kornacka
Choreografia: Jacek Przybyłowicz
Przygotowanie chóru: Bogdan Gola
Dramaturg: Tomasz Śpiewak
Reżyseria świateł: Marc Heinz
Projekcje wideo: Lea Mattausch
tancerka - Anna Krysiak
kaskader - Andrzej Słomiński
Ismael -
Quequeeg -
Mapple -
Jezabel -
Eliasz -
Hagar -
Pierwszy żeglarz -
Starbuck -
Majtek -
Ahab -
Arnold Rawls
Sebastien Soules
Wojtek Śmiłek
Caroline Whisnant
Tomasz Madej
Agnieszka Rehlis
Jacek Kostoń
Mateusz Zajdel
Michał Wajda-Chłopicki
Ralf Lukas
Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, Polski Balet Narodowy
STRESZCZENIE
Moby Dick opera-misterium oparta jest na powieści Hermana Melvillea pod tym samym
tytułem. W warstwie fabularnej to opowieść o polowaniu na białego wieloryba. Główny
bohater powieści Ahab kapitan statku wielorybniczego Pequod ściga po oceanach
Mobyego Dicka, by zemścić się na nim za swe kalectwo. Wielomiesięczny pościg kończy
się śmiercią całej załogi w zatopionym przez białego wieloryba statku. Przy życiu
pozostaje jedynie Izmael narrator i wybrany, który ma dać świadectwo prawdzie.
W tę przygodową fabułę wpleciona jest bogata, przede wszystkim biblijna symbolika,
za sprawą której stał się Moby Dick uniwersalną przypowieścią o losie człowieka,
jego relacjach z Bogiem, Naturą i Przeznaczeniem. W tym znaczeniu biały wieloryb
może być symbolem Boga (Natury) wymierzającego sprawiedliwość zbuntowanemu
człowiekowi, zaś Ahab staje się tragicznym poszukiwaczem tajemnicy bytu. Symbolika
powieści zyskuje na znaczeniu, jeśli prześledzimy biblijny kontekst związany z imionami
głównych bohaterów. Ahab siódmy król Izraela szerzący zgorszenie i bałwochwalstwo,
któremu po śmierci psy rany lizały; jego małżonka Jezabel była morderczynią proroków
Pana. Izmael, syn Abrahama i jego niewolnicy Hagar, został oddalony z dworu
swego ojca na pustynię po urodzeniu przez Sarę Izaaka prawowitego potomka Abrahama.
Fakt ten sprawił, że stał się Izmael protoplastą nomadycznych ludów wiecznych
wędrowców.
Biblijne odniesienia widoczne przy konstrukcji sylwetek głównych bohaterów powieści
Melvillea, zostały jeszcze wzmocnione w libretcie. W konstrukcji formalnej dramatu
został zastosowany zabieg polegający na połączeniu ostatniej sceny powieści Izmaela
unoszącego się na falach po roztrzaskaniu Pequoda przez Mobyego Dicka z początkiem
powieści, w którym Melville w rozdziale Wyimki, posiłkując się cytatami, ukazuje
biblijną i literacką perspektywę Lewiatana. Dramat spięty jest więc klamrą jednoczesnością
początku i końca, końca i początku. W tym świetle szczególnego znaczenia
nabierają słowa Izmaela otwierające powieść i operę Call me Ishmael! (Nazywaj
mnie Izmaelem!) ukazujące w pełni wieloznaczność tej postaci i jej biblijne źródła.
EUGENIUSZ KNAPIK / KRZYSZTOF KOEHLER